Гісторыя гадзіннікаў Бурэ пачалася ў 1815 г. у Санкт-Пецярбурзе, куды гадзіннікавы майстар Карл Бурэ пераехаў з Рэвеля (сучасны г. Талін) разам з сынам Паўлам, які праз некалькі гадоў ужо паспяхова пачаў дапамагаць свайму бацьку ў справах. Унук Карла, Павел Паўлавіч Бурэ, скончыўшы Петрапаўлаўскае камерцыйнае вучылішча, працягнуў сямейную справу, стаў кампаньёнам бацькі ўжо ў 26 гадоў. У 1874 г. ён набыў вялікую фабрыку гадзіннікаў у Швейцарыі, у мястэчку Ле Лакле. У 1880 г. Павел Паўлавіч Бурэ – ацэншчык пры Кабінеце Яго Імператарскай Вялікасці, тэхнік пры Імператарскім Эрмітажы, пастаўшчык Найвысокага Двара з 1879 г. і купец 1-й гільдыі з 1884 г. Для пашырэння бізнеса была адчынена крама ў Маскве, а затым і ў Кіеве. У 1899 г. фірма «Павелъ Бурэ» атрымала званне Пастаўшчыка Імператарскага Двара.
У мемарыяльным пакоі «Гасцёўня» музея Максіма Багдановіча экспануецца падлогавы гадзіннік фірмы «Бурэ».
Цікава, што такія гадзіннікі падзяляюцца на тры разнавіднасці:
– «дзядулін» (вышынёй 195-200 см)
– «бабулін» (вышынёй 150-190 см)
– «унучкін» (вышынёй да 150 см)
Каб даведацца, да якой разнавіднасці адносіцца гэты гадзіннік, запрашаем наведаць музей Максіма Багдановіча!