Парасон прыйшоў да нас са старажытнага Кітая альбо Егіпта, дзе ім карысталіся толькі імператары і фараоны, а таксама набліжаныя да іх асобы. Еўрапейскія жанчыны выкарыстоўвалі парасон як стыльны аксэсуар для захавання белага колеру скуры. У розныя эпохі парасоны выраблялі з рысавай паперы, бамбука, птушыных пёраў, у ХІХ ст. – з тафты, карункаў, з драўлянай або касцяной ручкай.
Парасон, які наведвальнікі могуць убачыць у мемарыяльным пакоі «Жаночы пакой» Музея Максіма Багдановіча, выраблены з тканіны, упрыгожанай двухбаковай вышыўкай, і мае бамбукавую ручку. Такімі парасонікамі карысталіся гараджанкі пачатку ХХ ст. Экспануецца ў музеі і фота гродзенкі тых часоў у прыгожай сукенцы і капелюшы, якая над галавой трымае светлы парасон ад сонца. Фотаздымак быў зроблены ў фотамайстэрні К.Трускоўскай.
